تفاوت هارد های HDD و SSD

معرفی و تاریخچه:

یکی از مهمترین مواردی که در انواع رایانه ها، رومیزی یا قابل حمل، مورد توجه می گیرد نوع و گنجایش درایو ذخیره سازی اطلاعات است.این درایوها در حال حاضر به دو نوع (HDD(Hard Disk Drive ، ( SSD (Solid State Drive تقسیم می شوند که هرکدام از آنها خصوصیات، ویژگی ها و کاربردهای متفاوتی با یکدیگر دارند.

 اگر به تاريخچه ظهور کامپیوتر نگاهی بیندازیم، متوجه خواهیم شد که فناوری هارد درایو تقريباً قدیمی‎ شده است. هنوز خاطرات هارددرایو ناموفق IBM 350 RAMAC که در سال 1956 ارائه شد، در اذهان عمومی‎ باقی است. اما پیشرفت این فناوری به‌سرعت رشد کرد و در اوایل سال‎های 1980 در قالب دیسک‎های 5.25 اینچی به استانداردی برای هارددرایوهای کامپیوتر شخصی تبدیل شد.بعد از آن به‌سرعت به شکل دیسک‎های 3.5 اینچی برای کامپیوترهای دسکتاپ و کمی‎ بعد به شکل درایوهای 2.5 اینچی برای نوت‌بوک‎ها روانه بازار شد. طی این سال‎ها، رابط کابل داخلی نیز از Serial به IDE و سپس به SCSI و در نهایت به SATA تغییر پیدا کرد. در حال حاضر حداکثر ظرفیت یک هارددرایو 3.5 اینچی 10 ترابایت است و درایوهای 2.5 اینچی تا حداکثر سه ترابایت عرضه می‎شوند.

تاریخچه درايوهای حالت جامد بسیار کوتاه‎تر است. از آغاز عرضه کامپیوترهای شخصی و با ظهور فناوری‎هایی نظیر حافظه فلش حبابی که بین سال‎های 1970 تا 1980 رواج پیدا کرد، اولین درایوهایی که از آن به‌عنوان درايو جامد یاد می‎کنیم، مربوط به اواخر سال 2000 است که با فراگير شدن نوت‌بوک‎ها رواج پیدا کرد. به مرور زمان استانداردهای دیگری مثل mSATA miniPCIe SSD card، M.2 SSD و DIMM-like SSD در MacBook Air اپل رواج پیدا کردند، اما امروزه بسیاری از درايوهای حالت جامد همچنان با همان استاندارد 2.5 اینچی تولید می‎شوند.